Świecki Instytut Dominikański z Orleanu
Świecki Instytut Dominikański z Orleanu jest wspólnotą kobiet żyjących radami ewangelicznymi pośród świata. Żyjemy w swoich świeckich środowiskach i realizujemy nasze powołanie w codzienności życia. Zgodnie z nauczaniem św. Dominika staramy się głosić Chrystusa „wszystkim, zawsze i na wszystkie sposoby, a gdy już się nie da inaczej, to nawet słowami”. Pragniemy, aby nasze życie było dla innych czytelnym znakiem obecności Boga w świecie, lecz bez ujawniania, że poprzez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa w pełni poświęciłyśmy swoje życie Bogu.
Chcesz nas bliżej poznać?
Chcesz nawiązać osobisty kontakt lub dołączyć do nas?
Chcesz nas bliżej poznać?
Chcesz nawiązać osobisty kontakt lub dołączyć do nas?
AKTUALNOŚCI
Naszej Ance...Bóg dał w darze wieczność
17 sierpnia 2025 r., w święto św. Jacka, w Godzinie Miłosierdzia- Bóg dał Ance- w darze wieczność. Mam taką chrześcijańską pewność, że spełniły się Jej pragnienia tak często wyrażane w słowach ulubionego przez Nią, Hymnu Komplety:
"Bądź przy nas także w ostatniej godzinie,
Gdy kształty rzeczy zacierać się poczną.
Pochwyć za rękę i wprowadź do domu
Wiecznego trwania...Amen"
Pamiętam, że zanim Ją spotkałam, usłyszałam od naszej członkini Inki - już śp. prof. Janiny Słomińskiej- ogromny zachwyt dotyczący nowoprzybyłej do naszego Instytutu, polonistki z Kutna, czyli Anki. To był chyba rok 1986. Byłam przez jakiś czas Jej formacyjną, a więc mogłam jakoś bardziej dostrzec piękno Jej serca, umysłu i duszy. Bardzo skromna, pogodnego, a raczej wręcz radosnego usposobienia, pełna zachwytu i „pochłaniająca” literaturę - od tamtego czasu weszła od razu na serio na dominikańską drogę naśladowania Jezusa posłusznego, czystego i ubogiego. Kochała Boga i ludzi; kochała swoje nauczycielskie powołanie. Angażowała się w sprawy Wspólnoty, Kościoła, Ojczyzny, świata... Przez długi czas choroba, a później śmierć Mamy nie pozwalały na zbyt częsty, bezpośredni kontakt z nami. Jednak czas formacji był dla Anki wyraźnym potwierdzeniem, że właśnie w Świeckim Instytucie Dominikańskim z Orleanu stanie się Znakiem Czułej Dobroci Boga dla tych, do których była posłana. W 1994 roku potwierdziła swoje „TAK”- na wieczność, składając śluby wieczyste. W latach 2008-2020 była Odpowiedzialną naszej Polskiej Prowincji. Bardzo wiele i bardzo trudnych problemów, właśnie w tym czasie musiała rozwiązywać, ale też w tym okresie Pan Bóg wyraźnie pobłogosławił i wzbudził wiele nowych powołań do Wspólnoty.
„Była bardzo dzielna, radosna, odpowiedzialna, rozważna i na pewno bardzo kochała Instytut. Była po prostu-taka Boża”- napisał po Jej śmierci jeden z Kapłanów, który znał Ankę, jako naszą Prowincjalną. W ostatnim czasie pełnienia tej funkcji, Bóg doświadczył Ją łaską choroby, którą przyjęła z pokorą i niesamowitą cierpliwością. Nie mam wątpliwości, że świętość była miarą Jej codziennego życia, gdyż wszystko co robiła, w czym uczestniczyła i do czego dążyła naznaczone było całkowitym oddaniem się Panu Bogu i ludziom w modlitwie i świętej posłudze świeckiej konsekrowanej...
„Była bardzo dzielna, radosna, odpowiedzialna, rozważna i na pewno bardzo kochała Instytut. Była po prostu-taka Boża”- napisał po Jej śmierci jeden z Kapłanów, który znał Ankę, jako naszą Prowincjalną. W ostatnim czasie pełnienia tej funkcji, Bóg doświadczył Ją łaską choroby, którą przyjęła z pokorą i niesamowitą cierpliwością. Nie mam wątpliwości, że świętość była miarą Jej codziennego życia, gdyż wszystko co robiła, w czym uczestniczyła i do czego dążyła naznaczone było całkowitym oddaniem się Panu Bogu i ludziom w modlitwie i świętej posłudze świeckiej konsekrowanej...